A handwritten note by Jane Austen
"hidden" for 150 years on the back of a fragment of paper has been revealed. Experts have linked the text on both the front and back to themes in the
author's novel Mansfield Park. The fragment was stuck to a letter discovered in a first edition of her
memoirs, written by her nephew, James Edward Austen-Leigh. The revealed text is part of a sermon apparently composed by her brother, the
Reverend James Austen in 1814. The book and letter, written by Jane Austen's nephew in 1870, had been held
in a private collection but was recently bought for an undisclosed sum by the
Jane Austen museum in Chawton, Hampshire.
Jane Austen would often visit her brother James (middle) who was James Edward
Austen-Leigh's (right) father
Very few examples of Jane Austen's handwriting survive - there are no
manuscripts of her famous books and many of her letters were destroyed after her
death. A team at West Dean College near Chichester, West Sussex, succeeded in
unsticking the fragment, allowing the previously unseen writing on the back to
be deciphered. It reads: "...great propriety preserved - Wherever... wanted to be cleared of
the Superstitious... of Popery... or whenever new ones were to be... composed in
order to fill up & connect the Services... with a true spirit." While the front of the fragment reads: "Men may get into a habit of repeating
the words of our Prayers by rote, perhaps without thoroughly understanding -
certainly without thoroughly feeling their full force and meaning." Experts claim the text echoes a passage in Mansfield Park which was also
published in 1814 - a few months before the sermon text was written. They say it reflects a discussion in the novel on the "art of reading" and
its importance to the modern clergyman. Jane Austen's eldest brother, James, was rector at the church of St Nicholas
in Steventon, and she would travel there to stay with him. Historians believe she helped copy out his sermons for him.
Both Jane Austen's father and brother were rectors at the church of St Nicholas
in Steventon
Mary Guyatt, museum curator, said: "What we have to go on is the nephew's
transcription. "He's cut up the sermon in around 1817 and he's written underneath it 'this
is the writing but not the words of the author Jane Austen, my aunt.' "He's very clear that it was his father's composition." But Prof Kathryn Sutherland, of St Anne's College, Oxford, said it showed
earlier drafts of Mansfield Park at least influenced her brother. "The scrap raises the possibility that the novel inspired James's sermon and
even demonstrates the cross-fertilization between Jane Austen's creative writing
and the wider life of her family."Historians will now study the note for clues to whether the sermon may after
all have been written by Jane Austen. It will go on display at the museum later this year. uk-england-Hampshire
From wardrobeshop: We have many vintage ideas for bizarre weddings and we encourage you to use our style guides! But with all these “hurry-scurry” wedding ideas,we forget about younger gals who are about to wear something vintageous and unique for their winter or spring formals.
So let’s catch our breath and look up the best vintage inspired ideas for the younger gals’ winter balls.
We decided to dedicate this post to all the lovers of Jane Austen’s world. Here we will list the main protagonists’ characteristics and style guidelines for each character. These may be useful for all young Jane Austen’s admirers. To start, let’s have a glimpse at Emma Woodhouse, successfully performed by another British lady, Gwyneth Paltrow. She is very pretty, clever and rich. She always demonstrates elegance and, sometimes, modesty with her look andisn’t afraid to share thoughts, whichare actuallyoften times about the happinessothers. But, as usual, there must be one big BUT: thinking about the others she plans their lives for them. And oftentimes the views of people don’t coincide with those of the heroine. So a beautiful romantic modest dress that also carries expensive grace is just for such kind a lady. It must look expensive and modest simultaneously to reveal both romantic and masterful beauty of its owner. Read more: wardrobeshop
Rozema’s Fanny is niet alleen gemodelleerd op de heldin van Pride and Prejudice; ze is tevens een beeld van Jane Austen zelf. Behalve brieven schrijft ze ook romans, die aan het eind van de film zullen worden uitgegeven door Thomas Egerton, die in werkelijkheid Jane Austens eerste uitgever was. De stijl waarin ze naar haar familie schrijft is satirisch en doortrokken van de ironie van Jane Austen zelf, hetgeen niet verwonderlijk is, daar Rozema hiervoor ook passages uit Jane Austens eigen correspondentie gebruikt heeft. Net als Austen schrijft ook Fanny een komische samenvatting van de Engelse geschiedenis, en op de kaft van het schrift waarin ze dit alles heeft opgeschreven is net even de naam `Jane’ te lezen.
Zo wordt Mansfield Park voorgesteld als een soort autobiografische roman: via een omweg wordt de auteur ten tonele gevoerd als haar eigen personage. Uiteraard is dit historisch gesproken nergens op gebaseerd, nog afgezien van de verschillen tussen Austens Fanny en die van Rozema. Maar het komt kennelijk tegemoet aan een culturele wens om niet alleen in Austens personage, maar ook in Austen zelf een geëmancipeerde, moderne vrouw te zien. Immers, door haar ervaringen tot een roman te verwerken, wint de Fanny uit de film een grote mate van macht om zelf haar leven te duiden en vorm te geven. Dit wordt met name duidelijk in de finale, waarin haar stem de beelden van commentaar voorziet en de film meerdere malen stopzet: `Het had anders kunnen aflopen [pauze . . .], maar het liep nu eenmaal zo …,’ en dan gaat de film weer verder. Deze Fanny schrijft duidelijk haar eigen scenario, waar die in het boek lijdzaam afwacht wat er gaat gebeuren. Ook in een ander opzicht is de verfilming van Rozema politiek bewust. Het verleden wordt niet geromantiseerd: de film schuwt de lelijke kanten van het bestaan in Engeland anno 1800 niet. Het ouderlijk huis van Fanny in Portsmouth is een afzichtelijk krot, vergeven van ongedierte (aanzienlijk erger dan in het boek). Zelfs het landhuis, Mansfield Park, ziet er minder fraai uit dan die in eerdere verfilmingen van Austens boeken: het witte pleister is vergeeld.
Dit alles lijkt vooruit te wijzen naar de belangrijkste toevoeging in de film vergeleken met het boek, de nadruk op de slavernij. In het boek zelf staat daarover slechts één enkel, vrij onschuldig zinnetje, waarin vermeld wordt dat Fanny haar oom, na diens terugkeer van zijn plantage in Antigua, een vraag heeft gesteld over de slavenhandel (H 21; blz. 165). Welke vraag dat was en hoe het antwoord luidde, blijft onduidelijk. Toch heeft de postkoloniale kritiek, met name Edward Said, dit tot uitgangspunt genomen voor een analyse van het boek als geheel, waarbij een parallel wordt getrokken tussen het lot van Fanny, die door de rijke familie als een soort blanke slavin wordt beschouwd, en dat van de zwarte slaven die indertijd op alle plantages in Antigua werden ingezet. Het fortuin van de rijke oom is dus, aldus Said, afkomstig van de slavenarbeid. In deze film is dat aspect van de uitbuiting van slaven opgeblazen tot een van de hoofdzaken. Onderweg van Portsmouth naar Mansfield Park ziet de jonge Fanny een schip liggen, waaruit een klaaglijk gezang opstijgt. De koetsier vertelt haar dat dit een slavenschip is. Er bestaat ook geen twijfel dat de plantage van Sir Thomas drijft op slavenarbeid. Het wangedrag van zijn zoon Tom wordt goeddeels verklaard uit diens traumatische ervaringen op Antigua, waar hij een boek met schetsen heeft gemaakt van de gruwelijke werkelijkheid van de slavernij, en van de rol van zijn vader in het bijzonder: verkrachtingen en mishandelingen zijn daar kennelijk aan de orde van de dag. Wanneer Fanny dit boek te zien krijgt, is zij zeer geschokt. Dit is het moment waarop ze volkomen lijkt te breken met Sir Thomas, die haar ruw de kamer uitstuurt en Tom voor gek verklaart. Ook Fanny’s eigen rol als blanke slavin wordt dik aangezet: zo zegt ze dat ze geen slaaf is en zelf wel uitmaakt met wie ze trouwt, en wordt ze de hele film door geassocieerd met gevangen vogels — terwijl dat in het boek juist het beeld is waarmee de dwaze en rebelse Maria zichzelf vergelijkt (H 10; blz. 83).
Dit alles maakt Rozema’s Mansfield Park wel een zeer vrije bewerking, waarin Austen tot spreekbuis voor de emancipatie van vrouwen en slaven wordt gemaakt. Tegelijkertijd weerhoudt Rozema’s politieke correctheid haar ervan om Austens werk van een nostalgisch romantisch waas te voorzien. In dat opzicht vindt Rozema aansluiting bij Kiplings visie op Austen als een nuchtere realiste, hoewel Kipling, als propagandist voor het Britse wereldrijk, Rozema’s postkoloniale benadering waarschijnlijk niet gewaardeerd zou hebben. Deze paradox toont aan hoezeer het beeld van Jane Austen in de populaire cultuur aan het verschuiven is: van een conservatieve kracht, die in haar zoetsappige damesromannetjes de waarden van het Engelse platteland wilde eren, naar een vroege vertolkster van feministische en liberale ideeën.
A descendant of Jane Austen plans to "harness the passion" for Britain's most famous female author by launching a charity in her name. Caroline Knight is the fifth great-niece of Austen and the last of her relatives to be born and raised in the family seat. Now a successful businesswoman, she has created the Jane Austen Literacy Foundation to raise money for education projects around the world.
Knight, 43, will launch the foundation at the World Literacy Summit in Oxford this week. She is inviting all those who have enjoyed or benefited from Austen's work - from ordinary readers to the film studio behind the Keira Knightley adaptation of Pride and Prejudice - to make contributions.
"I want to harness this passion there is for Jane Austen, to do something about literacy," she said.
"We are coming up to the 200th anniversary of her death in 2017, she is being put on the £10 note - it seemed like a good time to launch. "I would like to engage with anybody who has ever been inspired by or admired Jane Austen, or has gained in some way." Harnessing the Austen name has also caused Knight to look at her own history, and how tightly her life has been bound up with her famous forebear. Austen's brother, Edward Austen Knight, inherited Chawton House near Winchester, Hants, from a childless relative. He offered Jane, her mother and sister a cottage on the estate, and they moved there in 1809.
Knight was born at Chawton House in 1970 and grew up surrounded by mementoes of "Great Aunt Jane" - sitting down at the same dining table where Austen and her brother took their meals, and using the same Wedgwood dinner service. It was a life of balls, hunts and tea with the village rector, just as it was in Austen's day. But the family fortune had disappeared by the mid-20th century and the Elizabethan manor house was expensive to maintain. In a turn of events that could have come straight from the pages of an Austen novel, Knight lost her home in 1989 when her grandfather died and the remaining family members could not afford to keep it going.
They were forced to sell the lease and the building is now owned by Sandy Lerner, a US tech millionaire who has turned it into a library for women's writing. "It's a typical story with so many of these properties. It's just not practical in today's world to maintain them as private homes," Knight said. "Intellectually, we totally understood what was happening and that another situation had to be found to preserve the house for the future. But that doesn't stop the heart, does it?" Knight said she felt a chill of recognition as a teenager when she read Pride and Prejudice, and the moment when a distraught Mrs Bennet wails, 'What is to become of us all?' when she fears the family will be turned out of their home. "It was a little too close to home for me," she said. "Austen's novels were not romantic historical fiction. I remember reading Pride and Prejudice and thinking, 'How did she know that was the predicament I was going to be in?' "Because of that I couldn't engage with her books or just enjoy them the same as everybody else did." It was only when Colin Firth appeared in the BBC's 1995 adaptation of Pride and Prejudice that her interest in Austen was reawakened.
"Colin Firth made Austen much more accessible for me," she said. "That BBC production was the first time I was actually able to just enjoy the story for what it was." She credits Mr Darcy's "wonderful, iconic" wet shirt scene with transforming Austen's fortunes. "When I lived in the house, the visitors who were coming to see us were classical readers or scholars. "But that was before Colin Firth," she said. "Since then, Jane has gone from being somebody who was cherished by academics to somebody who is appreciated by millions around the world who may have never even have read one of the books, but they love a movie and they love Mr Darcy." telegraph
Hoe boeiend is het toch om zoveel verschillende gezichtspunten te lezen over Mansfield Park! Persoonlijke impressies en herinneringen, maar ook vanuit wetenschappelijk oogpunt of vanuit het vakgebied van de schrijver van het artikel. Dat is het leuke als je de vrije hand geeft, alles mag! Deze week een stuk vanuit een roeping - Reverend Dr Michael Giffin, lid van JASA en JASNA, deelt met ons zijn mening vanuit de "clergy". Michael Giffin is een Anglicaanse priester en auteur van onder andere Jane Austen and Religion. Meer over Michael Giffin en het bestellen van essays en boeken vind je op amazon.com LeesHIERAn Allegorical interpretation of Mansfield Park door Rev Dr Michael Giffin...... Voorgaande artikelen : "Falling in Love with Mansfield Park" door Susannah Fullerton "A Creepmouse with a Nasty Bite"door Hazel Jones "Dear Mary......" door Maggie Lane "Judging Mansfield Park by its cover"door Janine Barchas "Mansfield Park : An Appreciation"door Dr. Paul Franssen "Mansfield Park on and off screen"door José Roeken (Nederlands/Dutch) "Why I Love Mansfield Park"door Syrie James "Mansfield Park - an outsider's view" door Louise West "Fanny Price : to like or not to like" door Karin Quint (Nederlands/Dutch) En hou de site in de gaten, want er komen nog prachtige verhalen over Mansfield Park van o.a. Laurie V. Rigler, Amy Patterson en Karen Doornebos.... Delen zij met ons hun persoonlijke gevoelens of wordt het werk meer wetenschappelijk benaderd? Of misschien wel een mooie mengeling? Zeker weten dat het in ieder geval weer de moeite waard zal zijn!
"Mary Crawford is, so it seems, the very model of a Jane Austen heroine. Spirited, warm-hearted, and, above all else, witty, she displays all the familiar Austen virtues, and she stands in need of the familiar Austen lessons as well......But Mary Crawford is not the heroine of Mansfield Park- Fanny Price is...." Amanda Claybaugh, Associate Professor of English and comparative literature at Columbia University.
You see, Fanny is a good girl. She is shy, retiring, quiet, well behaved, timid, and more than a bit insecure. Fanny is not dazzling. She does not sparkle. She does not hold the room's attention. She is entirely too plane Jane. And I adore her for it.
The film industry, on the other hand, despises Poor Fanny. They cannot leave the poor waif alone. Heaven forbid a movie be made about a genuinely good person. Instead they attempt to make Fanny more daring, more interesting, more Hollywood. They warp her into an aspiring author or a closet feminist.
I have seen portions of 2 versions of MP and could finish neither. Both versions went completely against who Fanny was. Both versions tried to force her to be someone she simply is not. I've read that the 1980's version of the film (possibly a mini-series?) sticks much closer to Miss Austen's original character & story. I would really like to see for my self.
But in the meantime, could we all please leave Miss Price in peace...and quit trying to drastically change the person Miss Austen created?
The Jane Austen's House Museum in Chawton is to mark the 200th anniversary of the publication of Mansfield Park this week. On Friday, staff will join with visitors to celebrate this anniversary of Mansfield Park, the first book which the world-famous Hampshire author wrote entirely at the cottage in Chawton, Alton. The Hampshire Regency Dancers will be present for the day and readings and object handling sessions will take place at different times in the day. The new Mansfield Park Trail will also be operational. Visitors pick up a copy of the book from a trolley as they arrive and use the marked up book to guide their journey around the house with items in the collection highlighted by passages of the book. basingstokegazette
