Trains and how did they manage to keep their hems clean......

During the late 18th century, early 19th century, trains on gowns were de rigueur. I chose to show the two gowns below, since the styles were popular when Jane Austen was a teenager and wrote the first editions of Northanger Abbey, Sense and Sensibility, and Pride and Prejudice.

I (janeaustensworld) have often wondered how delicate muslin gowns survived the harsh laundering that was required to remove stains made from dusty floors and muddy pathways. Even the grandest ladies wearing the most expensive dresses promenaded on gravel walkways or shopped along city or village streets. How did they manage to keep their hems clean in an era when paved roads and sidewalks were almost impossible to find? Read the answer and see beautiful illustrations on janeaustensworld

During the 18th century and much of the Regency era, trains were popular on evening and court dresses, and at times on walking gowns. The length of the train shortened as the 18th century progressed, but even shorter trains swept over lawns and grounds and sidewalks. This fashion turned out to be quite expensive, for after several short walks, the fabric would be quite soiled or would need replacement. Oliver Goldsmith wrote in Citizen of the world (1760):

Nothing can be better calculated to increase the price of silk than the present manner of dressing. A lady’s train is not bought but at some expense, and after it has swept  the public walks for a very few evenings, is fit to be worn no longer, more silk must be bought in order to repair the breach, and some ladies of peculiar economy are thus found to patch up their tails eight or ten times in a season.”

One imagines that the delicate muslin trains of the Regency era were as easily wrecked by wear and tear, and that only the rich could afford such an extravagant consumption.
Read more: Janeaustensworld

1805-1810 French evening dress, V&A museum 

Janet Todd’s Jane Austen

Wat voor parels geldt, geldt ook voor dit boek: het is niet goedkoop, maar wel een pronkstuk en een boek waar je blij van wordt en zuinig op moet zijn. Vanwege zijn omvang zul je het niet snel meenemen in een tas om onderweg te lezen, maar het is echt een boek om thuis van te genieten.  De zachte kaft heeft een hoog aaibaar gehalte en mag zeker gezien worden. Maar het belangrijkste is natuurlijk de inhoud. De inhoud is geschreven door Janet Todd, president van The Lucy Cavendish College in Cambridge en professor aan The Aberdeen University. Haar specialisatie is historische  vrouwen-literatuur, waaronder Mary Wallstonecraft en Mary Shelley. Ze was verantwoordelijk voor The Cambridge Edition of the Works of Jane Austen.Het boek beschrijft het leven van Jane Austen, maar focust met name op al haar werk, vanaf haar vroege werk, zoals Love and Freindship tot aan Sanditon. Elk boek wordt uitgebreid beschreven aan de hand van de achterliggende thema´s, de hoofdpersonen, de ontvangst van het boek en de historische achtergrond. Ook wordt aandacht besteed aan schrijvende tijdgenoten Fanny Burney en Mary Wallstonecraft en diverse historische figuren, zoals Napoleon, Walter Scott en George IV (prince regent).

Wat het boek zo indrukwekkend maakt, zijn de schitterende foto´s, sommige beslaan zelfs twee pagina´s. Naast foto´s van historische tekeningen, schilderijen, portretten en karikaturen, ook foto´s van bekende acteurs uit de films en series die van de boeken zijn verschenen.

Bonus
Maar de bonus van dit boek is toch de inhoud van de drie enveloppen die in het boek zijn geplakt. Elke enveloppe bevat vijf of zes juweeltjes, zoals de brief die George Austen (Jane´s vader) aan de uitgever Thomas Cadell heeft geschreven, een brief uit Lady Susan, een brief van Jane aan Cassandra en een ‘nieuw en correct plan van Bath’ uit 1810. Het boek eindigt met een hoofdstuk over de hedendaagse Jane Austen rage, die tot uiting komt in de vele adaptaties en verfilmingen van haar boeken, zoals Death comes to Pemberley en Bridget Jones’ Diary. Janet Todd’s boek moet je eigenlijk zien om er verliefd op te worden; het is net als een parel geheel uniek.

janeausten

Happy Easter to everyone.

From my blog: Kleurrijk Aquarellen

 

 

 

 

During Jane Austen’s day, the Easter Season

During Jane Austen’s day, the Easter Season (Easter and the 40 days following it, until Ascension Sunday, when Christ’s final ascension into heaven is celebrated) or the Easter Holidays as they are sometimes referred to, were a time of traveling and visiting Family. Every mention of Easter in her letters and novels involves travel, including her most notorious use in Pride and Prejudice when Mr. Darcy arrives at Rosings Park, to visit his aunt, Lady Catherine DuBourgh. The idea of wearing something new for Easter has its roots in Roman tradition (it was good luck to have something new to wear in the spring) and early Christianity where new converts would celebrate their baptism by wearing white for a week. The first Easter bonnets were spring bonnets which would be delightful to wear after the dark clothes of winter and somber tone of Lent.

Eggs have long been a symbol of fertility and new life and giving them as gifts in the spring, often colorfully decorated, is a centuries old custom among many people groups. Since they would not have been eaten during the weeks preceding Easter, it was common to hard boil them (in order to make them last) and have them in abundance during the week of Easter. It is said that Christians dyed their eggs red using red onion skins in order to remember the blood of Christ shed in their place.

Beautifully decorated eggs became an art form across Europe, from the Pysanky created in the Ukraine and Faberge’s gorgeous creations for the Tsar’s family in Russia, to homemade tokens created as gifts from lovers to their beloved, often trimmed in paper, lace, gold leaf, and paint or dyed with natural colors. Dyeing them in pale, pastel colors seems to come from Egypt, though tales of multicolored eggs spring from the legends surrounding Eostre, as well.
Read on: jane-austens-easter

Perhaps the most famous Easter food is the Hot Cross Bun. The first mention of these in association with Easter comes from Poor Robin’s Almanack (1733): “Good Friday comes this month, the old woman runs, with one or two a penny hot cross buns”. Typically, the cross marked on the top of the bun symbolizes the cross on which Jesus died, and they are eaten on Good Friday as a build up to Easter Sunday. English tradition holds that a bun baked on Good Friday brings good luck to the household and will not mold. Many were kept throughout the year until the next batch would be made.
food/recipes/hotcrossbuns
 

Colin Firth kwam nooit uit een vijver

 

Vorig jaar kozen Engelse televisiekijkers de scène waarin Mr Darcy in Pride and Prejudice (1995) uit de vijver komt als het meest memorabele moment uit een televisieserie ooit. Om dit te vieren liet het Engelse mediabedrijf UKTV een metershoge Mr Darcy in nat shirt maken die op tour ging door het land. Zo was het standbeeld onder andere te zien in het Serpentine Meer in het Londense Hyde Park en in de vijver van Lyme Park, dat in de serie te zien was als Pemberley.
Acteur Colin Firth werd gisteren door talkshow-presentator Jimmy Fallon geconfronteerd met foto’s van het standbeeld. En hij vertelt dat die meest memorabele scène helemaal niet bestaat! Hij heeft natuurlijk gelijk; bekijk het interview en hoor waarom.